Deze zomer vereeuwigde fotograaf Manuel Lauti wandelaars in het Josaphatpark op de goeie ouwe manier. Voorbijgangers konden op een kwartiertje hun zwart-witfoto mee naar huis nemen. Dit initiatief zorgde niet alleen voor heel wat fijne ontmoetingen, maar was ook een mooie gelegenheid voor de fotograaf om zijn fotografische proces uit de doeken te doen.
De fotograaf
Manuel Lauti woonde 15 jaar in Schaarbeek, exposeerde in Schaarbeek, werkte voor Schaarbeekse verenigingen, huwde in Schaarbeek en woont nog altijd in de buurt van Schaarbeek. "Ik breng er nog steeds heel veel tijd door. Het Josaphatpark roept heel wat herinneringen op", aldus de fotograaf. Samen met auteur Frank Andriat heeft Manuel Lauti ook een boek met foto's en teksten over onze gemeente gemaakt met de titel "Schaerbeek sur la pointe des pieds" (Schaarbeek op de tippen van de tenen).
Het fotografische procedé
Manuel Lauti maakt foto's op de traditionele manier. Hij maakt daarbij gebruik van een zogenaamde straatboxcamera. Hij gebruikt daarvoor een statief van 1914 en een lens van 1930. "De rest van de fotobox bouwde ik met recuperatiemateriaal met de hulp van een vriend, Raymond, die fijn timmerwerk maakt."
Wanneer voorbijgangers instemmen om voor de lens te poseren, legt Manuel een fotopapier in de box. Om het beeld op het papier te laten verschijnen, verwijdert de fotograaf gedurende een paar seconden de lensdop. Na een chemisch procedé bekomt de fotograaf eerst een negatief en dan een positief beeld. In amper 15 minuten kunnen de voorbijgangers hun foto mee naar huis nemen.
De portretten
"Het maken van portretten is allereerst een manier om fijne momenten te delen. Het is voor mij ook een gelegenheid om dit fotografische procedé, dat dateert uit een ander tijdperk, uit te leggen aan jonge mensen." Manuel Lauti geeft ook fotografielessen in scholen.
"Ik koester hele mooie herinneringen aan die ontmoetingen. Zoals het koppel dat in de voormiddag op het Gemeentehuis van Schaarbeek trouwde en me vroeg om een foto van hen te maken met mijn fotobox. Zo'n momenten zijn kleine cadeautjes van het leven die je moet inkaderen! Ik herinner me ook een oudere dame die met veel plezier voor me poseerde, omdat het haar deed denken aan de tijd met haar vader."
En wat gaat hij nu met al die portretten doen? "Ik heb nog geen plannen met de foto's", zegt Manuel. "Maar wie weet, misschien maak ik wel een expo of een boek over mijn wandelaars."