De Terdeltwijk in lockdown, welk beeld levert dat op?

De Schaarbeekse fotograaf Julian Hills vereeuwigde de inwoners van zijn wijk (Terdelt) tijdens de lockdown.

Ondanks de situatie weerspiegelt de fotoreeks de vreugde en het bruisende karakter van een volledige wijk.

Julian legt uit hoe hij het aanpakte om zijn buren beter te leren kennen.

De Britse fotograaf en autodidact Julian Hills woont al 30 jaar in Schaarbeek.

Schaarbeek Info: Julian, vertel eens wat meer over uzelf. Wat voor soort fotograaf bent u?

Julian Hills: Ik ben een Britse fotograaf en autodidact. Ik woon al 30 jaar in Schaarbeek. Tien jaar geleden ging ik me op fotografie richten. Dat werd mijn grote passie. Mijn foto's leveren een beetje geld op, maar ik heb ook nog een andere, halftijdse baan. Ik maak foto's voor verenigingen, voor maatschappelijke én persoonlijke projecten.

S.I.: Tijdens de lockdown fotografeerde u de inwoners van uw wijk. Waarom wou u dat doen?

J.H.: Ik liet me gewoon inspireren door het werk van een collega. Die fotografeerde de inwoners van zijn wijk achter hun ramen. Ik wilde leuke foto's maken van de medebewoners in mijn wijk. Mijn idee: mensen tijdens de lockdown fotograferen in of vóór hun huis.  

S.I.: Hoe nam u contact op met uw buren?

J.H.: Ik schakelde de wijkvereniging Terdelt in. Zij vonden het een leuk idee en stuurden al hun wijkcontacten een mailtje. Ze lanceerden ook een oproep via Facebook. Zo konden inwoners me rechtstreeks contacteren. Ik ging dan bij hen langs om foto's te maken.

S.I.: Had u het tijdens de lockdown moeilijk als fotograaf?

J.H.: Het was inderdaad een vreselijke periode, maar ik had nog geluk. Dankzij mijn halftijdse baan, kreeg ik geen financiële moeilijkheden. Ik heb wél twee tentoonstellingen moeten schrappen. Gelukkig kon ik me vastbijten in het wijkproject. Anders was ik wellicht mijn katten en de bloemen in mijn tuin blijven fotograferen.

S.I.: Wat heeft dit project u uiteindelijk opgeleverd?

J.H.: Het project was heel verrijkend voor mij. Ik leef eerder teruggetrokken en zal me niet zo snel aan mijn buren opdringen. Zodra ik echter iets vind om op straat over te praten, ben ik niet meer te stoppen! Nu begroeten de buren in de wijk me. Het verschil met vroeger is bijzonder groot.

Ontdek alle foto's uit de reeks >>>