Het Carnaval van Schaarbeek ... een traditie die meer dan een eeuw teruggaat en ondanks de grillen van de geschiedenis voortleeft! Zo groeide het uit tot het grootste carnaval van het Brusselse gewest!
1894: De eerste Grote Carnavalsstoet
De oorsprong van het Schaarbeekse carnaval gaat terug tot het einde van de negentiende eeuw.
In 1894 organiseerde het Comité de la Presse Schaerbeekoise, een lokale persvereniging, de allereerste carnavalsoptocht ten voordele van het liefdadigheidswerk in de gemeente.
1903: Carnavalsstoet van de Cercle Colignon-Attractions
Op 10 maart 1902 richten enkele handelaars de "Cercle des Intérêts Matériels de la place Colignon" op, in 1903 omgedoopt tot de "Cercle place Colignon-Attractions". Hun doel is bij te dragen aan de ontwikkeling en welvaart van de Schaarbeekse handel.
Een van hun eerste initiatieven: de traditie van de carnavalsstoet nieuw leven inblazen.
Tussen 1903 en 1914 organiseert de vereniging de carnavalsstoet in samenwerking met het gemeentebestuur, dat alles ten voordele van een liefdadigheidsinstelling voor arme kinderen: "Le bon lait pour les petits" (Gezonde melk voor de kleintjes).
1921: de naoorlogse periode
De Eerste Wereldoorlog zorgt ervoor dat het carnaval een paar jaar onderbroken wordt.
In 1921 laat gemeenteraadslid Leopold Cromps, geholpen door enkele medewerkers, de stoet opnieuw opleven. Ondanks de bescheiden subsidie van 3.000 frank groeit de carnavalsstoet uit tot een waar succes.
Dit zet de initiatiefnemers aan om opnieuw jaarlijks een carnavalsoptocht te organiseren.
Het erecomité van de Cercle heeft het voorrecht de bescherming te genieten van Jean Meiser, de toenmalige burgemeester van de gemeente. Ook andere vooraanstaande personen zijn bereid hun naam te verbinden aan de goede reputatie van de Cercle.
1946: een nieuwe start
De Tweede Wereldoorlog onderbreekt nogmaals de carnavalstraditie. De stoet keert niettemin terug in 1946. De optocht wordt warm onthaald door de bevolking die aan een heropleving toe is na de donkere oorlogsjaren.
Jaar na jaar wint de stoet aan belang. De samenstelling wordt continu aangepast omdat er elk jaar nieuwe groepen bijkomen.
1955: een onvergetelijke editie
Het 45ste carnaval, dat in 1955 werd georganiseerd, is in het bijzonder memorabel omwille van zijn exotische karakter. Er zijn marsmannetjes te zien uit Tongeren, een sultan en zijn harem uit Ronse, clowns uit Hasselt, eskimo's uit Maaseik en zelfs kozakken uit Willebroek, allemaal onder toezicht van de gemeentelijke politie en de nationale gendarmerie te paard en in vol ornaat.
1978: einde van het carnaval
Het laatste carnaval dat door de vereniging Cercle Place Colignon-Attractions wordt georganiseerd vindt plaats op 16 september 1978, waarna de vereniging haar activiteiten staakt.
Daarmee lijkt het doek definitief te vallen over dit evenement.
Maar zoals ze in Schaarbeek zeggen: "Hier verkopen we het vel van de ezel niet voor hij geschoten is".
1998: Scharnaval
Op 28 maart 1998 wekt een Schaarbeekse schepen de carnavalstraditie opnieuw tot leven met een nieuwe stoet die "Scharnaval" wordt genoemd. Zo is het na een onderbreking van 20 jaar tijd voor de 69ste Grote Carnavalsstoet van Schaarbeek! De stoet strekt zich uit over 2 kilometer. Hij bestaat uit dertig praalwagens en meer dan 1.000 deelnemers. De stoet wordt aangevoerd door een publiciteitskaravaan van 60 voertuigen en door de burgemeester en schepenen van de gemeente.
En het gaat door!
Sindsdien wordt elk jaar als aandenken aan de terugkeer van carnaval in Schaarbeek, een jonge es geplant op de François Rigasquare, en wordt er een Prins of Prinses Carnaval verkozen.
Tijdens de dagen voor het carnaval wordt in het gemeentehuis een tentoonstelling georganiseerd over de geschiedenis van het Scharnaval.
Op de grote dag trekt er een bonte en kleurrijke stoet door de straten van Schaarbeek! Elk jaar zijn er meer dan dertig folkloregroepen op de afspraak. Sommige zijn typisch voor Schaarbeek: de ezels, de kleine Pogge, de reuzen van Schaarbeek, de Meybooom-fanfare ... Maar er zijn ook talloze groepen uit de 4 hoeken van België: de "Macrales" van Heylissem, de "Ours en Fête" van Andenne, de Zoeloes van Zottegem, veteranen van Stavelot ... Zonder de duizenden toeschouwers te vergeten, die niet gewoon toekijken, maar zich steeds vaker vermomd in het feestgewoel storten onder een regen van confetti en snoep.
